Nieuwsbrief 2025

22-02-2025

Beste tuinvrienden,

 

Het moet niet gekker worden! Loop ik op een mistige januari ochtend te genieten van al het ontluikend groen, zie ik op diverse plaatsen aangevreten sneeuwklokjes! Niet een enkel bloempje zoals andere jaren, maar best veel. Het zijn vooral de Galanthus Elwesii soorten die al vroeg bloeien. Verder staat de tuin vol met Galathus nivalis in knop.

 

Ik bel een tuinvriendin op Texel en zij denkt, dat het de kauwen zijn die aan de sneeuwklokken pikken. We hebben hier een hele kolonie kauwen in de buurt,dus dit is heel plausibel. Ik heb het echter nog niet waargenomen. Het kunnen ook kleine slakjes zijn.

 

Vorig jaar was natuurlijk een debacle met al die slakken. De minkukels hebben alle jonge planten in het kwekerijtje opgevreten. In het verleden zaten er altijd veel slakken tussen de potten met Helleborus, maar de plantjes werden niet aangevreten, ook de moederplanten in de tuin niet. Die slijmballen storten zich echter op het kwetsbare, sappige, jonge groen van een Paris of Trillium. Mijn trots: een vak met 112 potten Anemonopsis macrophylla lila-wit en zuiver witte (!) ……… alles kaal. Een tuinvriendin probeert me nog te troosten, want misschien loopt het jonge grut dit jaar weer uit, de worteltjes zitten immers in de grond.

Ook hoopgevend zijn de Tijgerslakken die ik zie en dat zijn alleseters. Behalve plantenresten en ander organisch afval, eten ze ook andere slakken en hun eitjes. En brengen daarmee de populatie slakken in de tuin naar beneden. 

 

Ik probeer onze tuin aantrekkelijk te houden voor o.a. egels door niet onnodig veel op te ruimen en meer de natuur de natuur te laten. Ook rond het kwekerijtje, maar de potten staan op antiworteldoek en ik ruim het blad rondom de potten regelmatig op. Heb zelfs voor de vakantie na het schonen van de kwekerij, tegen mijn principe, slakkenkorrels gestrooid.De afloop weet je inmiddels.

 

Zaaien doe ik het liefste buiten in potten met fijn grind op de aarde. Als de plantjes eenmaal opgekomen zijn, moet alles helaas naar het kasje ivm die slakken. Daar staan de trees dan met de verspeende plantjes. Het is niet ideaal. Het is te warm of te koud…… niet te weinig, niet te veel water. Buiten is veel gemakkelijker. En eenmaal opgepot, past het sowieso niet meer in de kas.

 

Het wordt een spannend en belangrijk jaar. Wordt het weer vreterij door slakken of andere ontwikkelingen in de natuur? Of kan ik vreugde beleven aan goed gekweekte schaduwplanten?

Als alles tegen zit en je kunt er niets aan doen, zit er maar één ding op en dat is MEEBEWEGEN!

 

Terug naar Helleboruskweek? Kwekerijtje beplanten met fruit (voor de vogels)? Een kippenhok zetten en verse eitjes garen?

 

Ik denk er nog even over en wacht eerst maar af wat het komend jaar ons

gaat brengen. Een beetje tuinliefhebber laat zich niet zo snel uit het veld slaan!

 

Op die mistige januari ochtend verlicht deze vroege Helleborus in volle bloei mijn hart en ik weet, dat alles goed zal komen.

Allemaal een gezond tuinjaar gewenst en als het even kan, zonder slakkenvraat.

 

Hartelijke groet, Ann van ’t Sant – van der Marel in Offingawier